Zabawy z maskotkami

Dzisiaj do zabawy wykorzystamy maskotki, których zazwyczaj jest dużo w pokoju dziecka. Ogłaszamy wielka akcję poszukiwania wszystkich przytulanek, jakie mamy w domu- to również świetna zabawa dla dziecka. Jak znaleźliśmy już wszystkie to odkładamy te bardzo duże J  a z mniejszymi rozpoczynamy zabawę.

„Celowanie”– maskotki gromadzimy na łóżku dziecka, połowa po prawej stronie, połowa po lewej, dziecko staje na łóżku (tak! materac to świetne podłoże do ćwiczeń równowagi). Przed łóżkiem ustawiamy miskę albo jakiś pojemnik, a najlepiej żeby rodzic ten pojemnik trzymał- wtedy zabawa będzie lepsza i prosimy dziecko, żeby celowało maskotkami do pojemnika. Potem utrudniamy- dziecko podnosi maskotki te po prawej stronie prawą ręką i wrzuca też prawą ręką a te z lewej podnosi i wrzuca lewą. Potem jeszcze bardziej utrudniamy i te po prawej stronie dziecko podnosi lewą ręką i wrzuca lewą a te po lewej stronie podnosi i wrzuca prawą ręką.

„Atak komarów” – dziecko staje w jednej części pokoju, rodzic w drugiej z koszem maskotek, dziecku dajemy do ręki jakiś przedmiot, którym może się bronić przed „komarami” czyli maskotkami rzucanymi przez rodzica. Do tego zadania można wykorzystać jakąś miskę, płaską przykrywkę z pudełka albo nawet przykrywkę z dużego garnka. Starsze dziecko dla utrudnienia może stanąć na odwróconej misce lub na materacu.

„Gdzie mieszka zwierzątko?”- to zabawa, którą dzieci bardzo lubiły w czasie terapii, więc zachęcamy rodziców do jej przeprowadzania w domu, potrzebować będziemy czterech małych przytulanek lub zwierzątek: jedno będzie mieszkać w prawej skarpetce, drugie w lewej skarpetce, trzecie w prawej ręce a czwarte w lewej. Zabawę można przeprowadzać na leżąco albo na stojąco. Prosimy dziecko, żeby podniosło do góry rękę albo nogę w której mieszka np. kotek, piesek, konik itp. Potem dla utrudnienia wypowiadamy nazwy dwóch zwierzątek albo prosimy żeby spotkał się piesek z kotkiem. Dużym utrudnieniem jest również zabawa z zamkniętymi oczami,

gdzie dziecko musi przypomnieć sobie układ swojego ciała  i miejsce gdzie mieszkają zwierzątka.

RÓWNOWAGA

Zmysł równowagi , odpowiadający za ruch                             
i przetwarzanie wrażeń związanych z ruchem, pozwala dziecku przeciwstawić się siłom grawitacji. Układ przedsionkowy, którego receptory znajdują się 
w uchu wewnętrznym, odgrywa istotna rolę  
w kontroli  głowy 
i utrzymaniu ciała we właściwym położeniu.

 PROPRIOCEPCJA

Zmysł czucia głębokiego umożliwia odbieranie bodźców związanych z uciskiem, rozciąganiem, ustawieniem i ruchem ciała względem siebie. Odpowiada za poczucie cielesności, odczuwania ciężaru ciała i poszczególnych jego części w przestrzeni. Receptory tego zmysłu ułożone są w mięśniach, stawach i sąsiadujących tkankach. Z propriocepcji korzystamy często nieświadomie. Gdy dziecko ma zaburzenia tego zmysłu, często obserwujemy u niego nadmierne lub obniżone napięcie mięśniowe.