MINI PORADNIK  "JAK POMÓC DZIECKU I SOBIE W ZAPRZYJAŹNIENIU SIĘ Z PRZEDSZKOLEM"

 

Droga Mamo! Drogi Tato!

2 września zbliża się wielkimi krokami a Wasze dziecko rozpocznie niezwykle ważny etap w swoim życiu.
To będzie również wyjątkowa chwila dla Was rodziców.  Pamiętajcie nie jesteście sami! Wiemy, z własnego doświadczenia, że początki bywają trudne dla Was, waszych Dzieci i dla nas-Nauczycieli. Jednak pozytywne nastawienie i współpraca zaowocuje uśmiechem na twarzy waszego dziecka.  Chcemy być dla Państwa wsparciem w tym ważnym okresie,  dlatego przygotowaliśmy mini poradnik, w którym zawarte są najważniejsze wskazówki, ułatwiające rozpoczęcie nowego etapu w życiu Waszego dziecka. Trzymamy za was kciuki!

Jak rodzice mogą pomóc w przygotowaniu dziecka do przedszkola

- Pozytywnie nastaw dziecko do przedszkola. W domu dużo rozmawiaj o przedszkolu, opowiadaj, że będzie mogło bawić się z kolegami, rysować, budować itp. przedstaw realny, ale nie wyidealizowany obraz przedszkola. Z pomocą przyjdzie ci literatura dziecięca: (Mądra mysz. Maks idzie do przedszkola. Autor: Christian Tielman, Sabine Kraushaar, Feluś i Gucio idą do przedszkola. Autor: Katarzyna Kozłowska, Jadzia Pętelka idzie do przedszkola. Autor Barbara Supeł.
- Pozwól dziecku na naukę samodzielności. Nie wyręczaj swojego dziecka w ubieraniu, podczas jedzenia, mycia rąk i zębów, a także korzystania z toalety. Chwal dziecko za wysiłek i starania, nawet jeśli nie zawsze osiąga sukces. To motywuje go do dalszej pracy i stymuluje jego rozwój.  
- Krótkie pożegnania w przedszkolu bez dodatkowych emocji. Nie wprowadzaj atmosfery pośpiechu, czule ale stanowczo pożegnaj się z dzieckiem. Nie okazuj dziecku własnych rozterek podczas rozstania, bowiem wtedy przekazujesz mu własne lęki.
- Wejście do sali na własnych nogach. To bardzo ważne, by dziecko weszło do sali na własnych nogach, a nie na rękach rodzica. Moment „zabierania dziecka” z objęć mamy jest nieprzyjemny dla każdej ze stron – dziecka, rodzica i osoby dorosłej,  która to dziecko odbiera i odprowadza do sali. Dużo przyjemniej jest przejąć rączkę dziecka i uściskać je od wejścia. Buduje to zaufanie dziecka do nowej znaczącej osoby dorosłej w jego życiu. Jeśli dziecko przy pożegnaniu bardzo płacze, rozwiązaniem może być, aby przez pierwszy okres do przedszkola odprowadzał je ktoś inny np. tata.
- Postaraj się regulować czas pobytu dziecka w przedszkolu. W początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi. Nie mów dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy to jest niemożliwe. W przeciwnym razie dziecko będzie czuło się oszukane. Może nie chcieć pójść do przedszkola następnego dnia w obawie, że rodzic nie przyjdzie. Dotrzymuj słowa! – daje ono dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
- Zadbaj o jak największą ilość wspólnego czasu spędzonego z dzieckiem w domu. Okazuj zainteresowanie, miłość, czułość. Wybierzcie się na wspólny spacer, poczytajcie ulubioną bajkę, pobawcie się w ulubioną zabawę. Nie wypytuj dziecka: Jak było w przedszkolu? Czy płakałeś?  Spytaj raczej: Czym się bawiłeś? Jak ma na imię twój kolega? Jeśli dziecko będzie opowiadało co działo się w przedszkolu, koncentruj się na jego samopoczuciu, relacjach z kolegami i podejmowanych zabawach.
- Ogranicz do minimum inne stresy, nowe sytuacje nie związane z przedszkolem, aby na czas pierwszych tygodni adaptacji wyłączyć większe wrażenia czy życiowe zmiany.
- Współpracuj z nauczycielem. Relacje oparte na wzajemnym zaufaniu przyniosą oczekiwane rezultaty. Pytaj nauczyciela nie tylko o to, czy dziecko wszystko zjadło, ale także o to, czy nawiązuje kontakty z rówieśnikami, czy radzi sobie w różnych sytuacjach przedszkolnych. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpieczne.
- ALARMUJ! Jeśli cię coś niepokoi, dziel się z nami swoimi obawami- nie ma problemu którego wspólnie nie rozwiążemy! Zaufaj nauczycielowi – to osoba z pełnymi kwalifikacjami do pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym. W naszym przedszkolu pełnią również dyżury: pedagog specjalny, psycholog. Zapraszamy do kontaktu.
- Nie porównuj dziecka i jego reakcji z zachowaniem innych przedszkolaków.  Radzenie sobie ze stresem adaptacyjnym jest sprawą indywidualną i u każdego malucha może przebiegać inaczej.
- Proces adaptacji może trwać od kilkunastu dni do kilku miesięcy. Daj dziecku tyle czasu, ile będzie potrzebowało, aby przystosować się do nowych warunków. Uniezależnienie się od najbliższych i nawiązanie pozytywnych relacji w nowym, przedszkolnym środowisku są osiągnięciem rozwojowym dziecka, na które warto czekać.

Opracowano na podstawie własnych doświadczeń oraz literatury fachowej.

 

---

 

Jak ubrać dziecko do przedszkola?

Co zrobić, kiedy pogoda jest zmienna, jak to jesienią bywa? Ranki z reguły są zimne, a w dzień bywa całkiem przyjemnie i ciepło. Jak ubierać przedszkolaka, by co chwila nie zapadał na przeziębienia?

Ubranie przedszkolaka musi być przede wszystkim wygodne.. Łatwe w pielęgnacji i praktyczne ubranie gwarantuje dziecku swobodę ruchu i brak obawy przed zniszczeniem czy ubrudzeniem eleganckiego stroju. Wygodny, praktyczny i łatwy w czyszczeniu strój ważny jest przede wszystkim w przypadku młodszych dzieci, które często się brudzą: podczas posiłków, prac plastycznych czy zabaw na świeżym powietrzu. Które bawią się aktywnie, przepychają, upadają czy spędzają czas na dywanie. Są rodzice, którzy ubierają swoją pociechę w dżinsy, które zapinane są na małą zasuwkę. Choć oczywiście wygląda to atrakcyjnie, to taki model spodni nie nadaje się do przedszkola – większość dzieci nie ma jeszcze umiejętności sprawnej obsługi tego typu zapięcia, co uniemożliwia pełną samoobsługę np. w toalecie. Warto też zauważyć, że przedszkolak jest niezwykle ruchliwy – biega, skacze, kuca i tańczy. Sztywny materiał dżinsowy uniemożliwia mu pełną swobodę podczas tych aktywności, podobnie jak np. sztruks. Dlatego najlepiej sprawdzają się spodenki z bawełny. Pamiętajmy zatem: przy wyborze ubranka kierujmy się przede wszystkim wygodą naszego dziecka. Wygoda i swoboda ruchu są niezwykle ważne,
Rodzicom praktyczne ubieranie dziecka zaoszczędzi stresu i pracy w przypadku zabrudzenia stroju. Pamiętajmy również o tym, że dzieci w przedszkolu uczą się samodzielności w ubieraniu się.
Nie utrudniajmy zatem im tej nauki, przez zakładanie fikuśnych strojów – trudnych do samodzielnego nałożenia i zapięcia.
Pamiętajmy, że dzieci między 3 a 6 rokiem życia powinny spacerować w każdą pogodę, z wyjątkiem ulewnego deszczu i temperatury poniżej minus 11.
W przypadku dzieci w tym wieku także doskonale sprawdza się ubieranie na cebulkę.
Przedszkolaki rozpiera energia, dlatego podczas spaceru trudno utrzymać je przez dłuższy czas w jednym miejscu. Za ciepło ubrane, biegając i skacząc błyskawicznie się spocą, a kiedy zrobi im się gorąco, natychmiast zrzucą część odzienia. Wystarczy taka zmiana temperatur i przeziębienie gotowe. Dlatego pilnujmy, aby nie ubrać malucha za ciepło. Ustalmy też z nim już przed wyjściem, że jeśli będzie mu gorąco, może lekko rozpiąć kurtkę, ale nie wolno mu zdjąć szalika i czapki. Pamiętajmy jednak, że ruch jest dla naszych dzieci niezwykle ważny i pozwólmy im się wyszaleć. Droższe ubranka zostawmy na większe wyjścia. Na potrzeby spaceru lepsza będzie odzież, która może się pobrudzić. Ubierając dziecko na jesienną, zimowa wyprawę, czy też do przedszkola pamiętajmy o tym, aby malca nie przegrzewać.
Jesienią ubierzmy go na tzw. „cebulkę” – w lekką kurtkę lub pikowaną kamizelkę, która ogrzeje plecy, a kiedy wyjdzie słońce i zrobi się ciepło, łatwo będzie ją zdjąć. Zwróćmy uwagę na to, by bluzeczki i koszulki, które zakładamy pod spód nie były za krótkie. Dobrze jest, jeśli bluzeczkę można swobodnie schować do spodni czy rajstopek. Do przedszkola ubierajmy malucha również warstwami.
Najpierw zakładajmy t-shirt z krótkim rękawkiem, na niego można założyć koszulkę lub cienką bawełnianą bluzeczkę z długim rękawem.
Czemu lepiej ubierać się na cebulę niż włożyć jeden gruby strój? Ponieważ 2-3 warstwy bardziej grzeją. Pomiędzy nimi znajduje się powietrze, a gdy jest ono nieruchome, stanowi świetny izolator.

---

Jak wygląda nasz dzień w przedszkolu?
Zapraszamy do obejrzenia prezentacji "Jeden dzień z życia przedszkolaka".

Dzień w przedszkolu - prezentacja

---

Przedszkole jest czynne w godzinach od 6.30 do 16.30

Dzieci od godziny 6.30, schodzą się do grup dyżurnych i pozostają w nich do godz. 8.00.
Od godziny 8.00 do 15.00, dzieci wraz z wychowawcą pozostają w swoich salach.
O godzinie 15.00 wychowawca odprowadza dzieci, które nie zostały jeszcze odebrane przez rodziców, do sali dyżurnej.

Organizacja pracy przedszkola

W naszym przedszkolu funkcjonuje 10 grup, w tym: 5 grup integracyjnych, 4 grupy ogólnodostępne oraz grupa terapeutyczna. 
Liczba dzieci w oddziale integracyjnym wynosi nie więcej niż 20, w tym nie więcej niż 5 dzieci niepełnosprawnych.Liczba dzieci w oddziale ogólnodostępnym wynosi nie więcej niż 25.

Podstawa programowa wychowania przedszkolnego realizowana jest w godzinach 8.00 – 13.00. 
podstawa programowa wychowania przedszkolnego.

W czasie realizacji podstawy programowej w oddziale integracyjnym, z nauczycielem ogólnym współpracuje nauczyciel wspomagający. Jego zadaniem jest wsparcie dziecka niepełnosprawnego.

Zachęcamy do zapoznania się z artykułem psychologa na temat adaptacji: 
adaptacja w przedszkolu

---

 Szanowni Rodzice,

czas adaptacji w grupie przedszkolnej może być trudnym okresem zarówno dla dziecka jak i całej rodziny. Poniżej dzielimy się z Państwem ważnymi wskazówkami, które ułatwią Państwu i Państwa dzieciom okres adaptacji w naszym przedszkolu.

Adaptacja

Proces adaptacji dziecka do przedszkola zależy od wielu czynników. Trudno jednoznacznie określić jego długość i przebieg. Jest to proces indywidualny dla każdego dziecka. Dla niektórych dzieci może trawć dwa tygodnie, dla innych pełna adaptacja może trwać nawet do 8 tygodni. Jeżeli okres uczęszczania dziecka do przedszkola zostaje przerwany przez chorobę lub inną nieobecność, czas adaptacji wydłuża się. Rodzice powinni pamiętać, że rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to duże wyzwanie dla dziecka. Ważne jest, aby w tym czasie rodzice w pełni współpracowali z nauczycielami, aby zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa i najlepszy start. 
Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej jest bardzo ważnym etapem w życiu dziecka i rodziców. Jest to pierwszy krok do dorastania, początek nowych, ważnych relacji i uczenia się poprzez zabawę.
Niezwykle ważną kwestią jest to, aby rodzice uświadomili sobie, czy czasem nie mają poczucia, że dziecku dzieje się krzywda, ponieważ idzie do przedszkola. Wiara rodzica w to, że dziecko będzie w przedszkolu czuło się dobrze oraz w to, że wybór przedszkola dla dziecka jest właściwy, jest kluczowym warunkiem dobrej adaptacji.
Ważne jest również to, aby rodzic miał świadomość, że opieka w przedszkolu znacznie różni się od opieki indywidualnej w domu. Dzieci w przedszkolu: brudzą się, jedzą tyle na ile mają ochotę, wchodzą ze sobą w konflikty, uczą się od siebie na wzajem, zarówno tych przyjemnych jak i nieprzyjemnych rzeczy. Ważne, aby rodzic miał realistyczne oczekiwania wobec przedszkola.

Czego nie należy robić w czasie adaptacji?

Okres adaptacji nie jest dobrym czasem na to, aby dziecko przechodziło jakiekolwiek dodatkowe zmiany w warunkach domowych. Nie jest więc dobrym pomysłem, aby w czasie adaptacji dzieci dodatkowo zmianiały pokój, były odpieluchowywane czy odstawiane od piersi. Istotną kwestią jest rownież to, aby nie komunikować dziecku jak trudne jest dla nas rozstanie z nim. Rodzice często mówią: "Bardzo za Tobą tęskniłem", co wcale nie pomaga dziecku czuć się bezpiecznie. Adaptacja to nie czas na pracę nad zmianą zachowania dziecka i wychowaniem. Dzieci mają wystarczający stres w okresie adaptacji, aby obciążać je dodatkowymi wymaganiami.

Okres adaptacyjny - przez co przechodzi moje dziecko?

Dziecko, które zaczyna chodzić do przedszkola, musi zmierzyć się z wieloma trudnościami. Adaptacja jest dla niego wyzwaniem, ale większość dzieci z pomocą i zaangażowaniem rodziców przechodzi przez ten okres łagodnie i z sukcesem. Współpraca pomiędzy rodzicami i nauczycielami, ich determinacja i pewność siebie, jest bardzo ważna. Istotne jest również to, aby rodzice rozbudzili poczucie bezpieczeństwa, ciekawość i otwartość dziecka na nowe doświadczenia. 
Rozpoczęcie nauki w przedszkolu przez dziecko wiąże się często z pierwszą separacją od mamy.  Dzieci, które wcześniej uczęszczały do przedszkola, żłobka, łatwiej adoptują się w nowej grupie, pod warunkiem, że z poprzednim miejscem wiążą dobre doświadczenia. Na przebieg adaptacji mają również wpływ poprzednie doświadczenia dziecka, kiedy musiało zostać pod opieką innych, niż mama i tata, osób.
W trakcie adaptacji przedszkolnej dzieci przeżywają wiele emocji i wciąż nie potrafią ich nazwać. Może to być strach, niepokój, nerwowość, stres. Dzieci najczęściej nie są w stanie rozpoznać i nazwać tych emocji, więc jeśli ich nie rozumieją, wyrażają je ze łzami. Rodzice i opiekunowie powinni być na tyle czujni, aby rozpoznać i wyjaśnić dziecku, że trudności, przez które dziecko przechodzi, są naturalne. Najcenniejszą pomocą, jakiej rodzice są w stanie udzielić swojemu dziecku w uzupełnieniu własnego opanowania, jest wyjaśnienie sytuacji, związanych z nią emocji i zaspokojenie obaw dziecka. Należy wyjaśnić dziecku, że naturalne jest, że boimy się nowych rzeczy; rzeczy, których nie rozumiemy i nie znamy. Czas adaptacji to czas odkrywania, poprzez odkrywanie i powtarzalność zdarzeń - rutynę, dziecko nabiera, z czasem, poczucia bezpieczeństwa. Dlatego regularne uczęszczanie do przedszkola jest kluczowe w procesie adaptacji.
Warto również dać dziecku przestrzeń na wyrażanie swoich emocji. Gdy dziecko mówi " nie chcę iść do przedszkola", lub " nie lubię tam nikogo", warto wysłuchać dziecko i nie oczekiwać od niego aby było zadowolone. Dzieci, których emocje są przez rodzica wysłuchane a nie zanegowane, łatwiej pójdą do przedszkola w kolejnym dniu.

Jak mogę pomóc dziecku w adaptacji i trudnych pożegnaniach?

Rodzice powinni przygotować dziecko do rozpoczęcia przedszkola. Warto poświęcić czas na wyjaśnienie dziecku, jakie miłe i ciekawe doświadczenia mogą czekać w nowym środowisku, czego dziecko będzie mogło się nauczyć, jak i z kim się bawić. Generowanie pozytywnych emocji i ciekawości dziecka pomoże mu się przystosować i przekształci ten trudny okres w przygodę. Niezwykle ważne jest, aby rodzice nie okazywali dziecku swoich obaw związanych z wysłaniem go do przedszkola. Dzieci odczuwają nerwowości rodziców związaną z nową sytuacją, przez co zostają obarczone trudnymi i niezrozumiałymi emocjami, które dodatkowo utrudniają proces adaptacji. Odprężeni i zrównoważeni rodzice zostawiający dziecko w przedszkolu z poczuciem pewności, dają dziecku lepszy start w nowe otoczenie.
Ważne jest również to, aby dziecko zrozumiało sytuację, tzn. że przedszkole jest kolejnym krokiem w jego życiu i rozwoju. To, że dziecko uczęszcza do przedszkola nie jest "karą". Nie jest więc korzystne mówienie dziecku: " Idziesz do przedszkola, ponieważ mama i tata muszą iść do pracy". Informowanie pociechy, że pójście do przedszkola jest spowodowane tym, że rodzice muszą iść do pracy, nadaje temu zdarzeniu negatywne znaczenie i budzi w dziecku poczucie frustracji. Może się zdarzyć, że dziecko nabierze przekonania, że przedszkole "odbiera" czas, który można spędzić z rodzicem. Warto przedstawiać przedszkole jako miejsce pełne nowych i przyjemnych doświadczeń.
W kontekście pożegnań ważne jest, aby rodzic był spokojny, potrafił kontrolować swoje emocje, miał czas aby poświęcić dziecku uwagę. Dziecko nie powinno odczuwać lęku rodziców, ponieważ wzbudzi to jego obawy. Wasz spokój i zdecydowanie dodadzą dziecku otuchy, a nam łatwiej będzie go wciągnąć w wir zajęć.
Rodzice powinni dać dzieciom czas na przyzwyczajenie się do nowych zasad, nowych wychowawców, grupy rówieśniczej i nie oceniać wyników adaptacji czy kompetencji nauczycieli podczas gdy proces adaptacji dziecka w przedszkolu wciąż trwa.
Niezwykle istotną kwestią, która może zasadniczo utrudnić proces adaptacji w przedszkolu są rozmowy między rodzicami o przedszkolu, którego dziecko może być świadkiem. Dzieci słyszą i rozumieją więcej niż nam się wydaje. Dlatego nie warto podważać autorytetu nauczyciela przy dziecku. Może się zdarzyć, że rodzic nie będzie akceptował niektórych decyzji czy pomysłów kadry nowego przedszkola. Warto porozmawiać o tym bezpośrednio z nauczycielem. Rodzice powinni powstrzymać się od krytykowania czy wyrażania swoich wątpliwości na temat przedszkola, nauczycieli w obecności dziecka. Wzbudza to dziecięcy niepokój i brak zaufania do kadry przedszkola, oraz sprawia, że dzieci nie czują się w przedszkolu bezpiecznie.
Jeśli istnieje taka potrzeba, można ustalić z dzieckiem porę odbioru. Należy wówczas koniecznie dotrzymać słowa. Jeśli zdarzy się coś nieprzewidzianego, warto powiadomić kadrę przedszkola telefonicznie o spóźnieniu, aby mogła poinformować o tym dziecko. Przykro jest patrzeć na rozczarowanie i niepokój dzieci, gdy ustalona pora przyjścia rodziców już minęła. Reguła ta dotyczy nie tylko okresu adaptacji. 
Rodzice powinni zdecydować między sobą, kto będzie przyprowadzał dziecko do przedszkola. Dziecku często łatwiej rozstawać się z jednym rodzicem, niż z drugim. Często dzieci mają większą łatwość aby rozstać się z tatą, wówczas to on powinien przyprowadzać dziecko do przedszkola, w miarę możliwości.

Wszelkie niezbędne informacje uzyskają Państwo od wychowawczyń na zebraniu organizacyjnym. Z naszej strony zapewniamy, że uczynimy wszystko, aby proces adaptacji dzieci nowoprzyjętych do naszego przedszkola przebiegł w sposób sprawny i radosny.