Zabawy z grochem

Kuchnia to miejsce bardzo lubiane przez dzieci, czasami przychodzą do nas, kiedy gotujemy, zmywamy, kroimy i mówią, że się nudzą. Proponuję wyciągnąć wtedy z szafki kilka groszków i wygospodarować kilka minut na zabawę, która jednocześnie rozwinie jego umiejętności manualne, matematyczne i słuchowe. Groch to ulubiony materiał do zabaw dla wielu dzieci autystycznych, a ponieważ dzisiaj  obchodzimy ŚWIATOWY DZIEŃ ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU,
to wybór materiału do zabaw nie jest przypadkowy.

„Ile mam groszków ?”- zabawa słuchowa, która polega
na wrzucaniu groszków do jakiegoś pojemnika, kubka-  dorosły wrzuca po jednym groszku, a dziecko nie patrzy tylko słucha i próbuje odgadnąć ile groszków wpadło (ilość dobieramy do możliwości matematycznych dziecka), zabawa jest przyjemniejsza, kiedy później zamienimy się z dzieckiem rolami.

„Kto więcej wrzuci”- do zabawy potrzebujemy tyle butelek ile osób będzie grało i miseczki z grochem, ustalamy jakiś czas np. minutę i na start wrzucamy groszki do butelki, to dobre ćwiczenie palców, bo trzeba groszek złapać
i jednocześnie ćwiczenie koordynacji wzrokowo- ruchowej,
bo trzeba trafić w nieduży otwór butelki.

„Slalom na kartce” – układamy kilka groszków na kartce papieru w jakiejś odległości  prosimy dziecko, żeby pomiędzy groszkami narysowało slalom, najpierw pokazuje dorosły, młodsze dziecko może np. obrysować wszystkie groszki albo rysować drogę od jednego ziarenka do drugiego.

„Pojemnik z grochem”- pojemnik pełny grochu, łyżeczka
i kilka różnych pojemników, kubeczków do napełniania i przesypywania to wspaniały zestaw do zabawy. Pamiętajmy jednak, że groszki są małe i dziecko może je sobie włożyć przez nieuwagę do ucha albo do nosa, dlatego porozmawiajmy z nim na początku zabawy i pilnujmy!

ZABURZENIA ZE SPEKTRUM AUTYZMU

To złożone zaburzenia neurologiczne, które manifestują się w różnym nasileniu w trzech sferach: komunikacji werbalnej i niewerbalnej, rozwoju interakcji społecznych oraz w sferze zainteresowań i aktywności.

NADWRAŻLIWOŚĆ SŁUCHOWA

Dzieci autystyczne często reagują na hałas niepokojem, paniką, zatykając sobie uszy rękami. Szczególnie boją się dźwięków głośnych, niezrozumiałych natomiast dużo lepiej reagują na dźwięki znane, ciche, np. dźwięk przesypywanego grochu. Może dlatego zabawa grochem to była jedna z ulubionych zabaw wielu dzieci ze spektrum autyzmu z jakimi przyszło mi pracować.