Kącik terapeuty SI

      •          Zabawy sensoryczne w domu

      • Środowisko rodzinne, ogródek albo las może być wspaniałym, inspirującym miejscem zabaw. Bawmy  się z naszymi dziećmi, wspólnie doświadczajmy nowych zapachów, smaków, dotykiem i wzrokiem odkrywajmy różne faktury, struktury, kolory, uwrażliwiajmy słuch na  dźwięk wody, delikatny szum wiatru, szelest liści, śpiew ptaków.
        Chciałybyśmy w kąciku terapeuty integracji sensorycznej wspierać rodziców, inspirować ich, proponować im różne zabawy. Szczególnie takie, do zorganizowania których można wykorzystać przedmioty znajdujące się w domu i na podwórku, w otoczeniu dziecka. Wszystkie proponowane zabawy pomogą rozwijać zmysły dzieci, ale może również dorosłych smiley Często produkty znalezione w kuchni mają zapach, konsystencję, ciekawy smak, są proste i zazwyczaj atrakcyjniejsze dla dziecka niż drogie zabawki. Pozwalają dziecku być bliżej natury i dają szansę na doświadczenia sensoryczne, rozwijając jednocześnie dziecięcą kreatywność.
        Rodzice znają swoje pociechy najlepiej, więc mają kompetencje do tego, żeby wybrać zabawy odpowiednie do stopnia ich rozwoju i aktualnych zainteresowań. Dzieci lubią w zabawie używać wyobraźni, jeśli tylko damy im taką szansę. Często wybierają zabawy z bohaterami swoich ulubionych bajek i to nie jest złe, zawsze można do zabawy wpleść ulubioną postać albo zwierzątko. Nasze doświadczenie pokazuje jednak, że jeżeli zaszczepimy w nich nowe pomysły na nowe zabawy, to chętnie się w nie angażują, często same wymyślając nowe aktywności i wykazując się dużą kreatywnością. Jak dziecku zbyt wcześnie pozwolimy na spędzanie długiego czasu ze smartfonem lub tabletem, to szybko może spaść jego zaiteresowanie naturalnymi i prostymi pomysłami na zabawy. Wiele zależy od waszej rodzice wyobraźni, ale i podążania za dzieckiem, słuchania go i zaszczepiania w nim ciekawości i potrzeby doświadczania świata.
        Życzymy udanej zabawy!
        Anna Leszczyńska i Monika Tomala
        terapeuci integracji sensorycznej
        Kontakt i mozliwość konsultacji przez email: krasowianka@wp.pl

         

      • Zabawy z dużym kartonowym pudłem

         

        Dzisiaj do zabawy potrzebne nam będzie duże pudło, takie do którego dziecko może wejść, może być też jakiś duży pojemnik na zabawki. Dając dziecku taką nieoczywistą zabawkę jak karton, rozwijamy jego kreatywność i uczymy, jak coś z pozoru bezwartościowego może zmienić się w świetną zabawkę. Tworzenie zabawek z kartonu świetnie wspiera rozwój motoryki małej i dużej, rozwija widzenie przestrzenne, uczy planowania i współpracy z rodzicem lub rodzeństwem.

         

        „Kosmiczna przygoda”– dziecko wchodzi do środka pudła- rakiety i chwyta rękami za górny brzeg, a rodzic potrząsa całym pudełkiem- doznania sensoryczne w czasie takich „turbulencji” gwarantowane, żeby uatrakcyjnić zabawę możemy razem z dzieckiem ozdobić naszą rakietę albo coś na niej wyrysować

         

        „Myjnia samochodowa”- z kartonu robimy myjnię, w taki sposób, żeby dziecko mogło przez nie przechodzić na czworakach, przy wejściu i wyjściu dziecko nakleja wycięte z papieru długie paski papieru lub gazety

         

        „Gdzie jestem?”- prosimy, dziecku, żeby  CAŁE schowało się w pudełku, potem prosimy „Możesz wystawić z pudełka obie dłonie? Tylko dłonie, reszta ciebie ma być w pudełku”.

        Poproś dziecko, żeby wystawiło z pudełka:

        - głowę

        - stopy i głowę

        - tylko łokcie J

        - tylko kolana J

        - jedną stopę i jedną dłoń

        - oba łokcie i jedną stopę

         

        Dziecko powinno tak manewrować ciałem, żeby pokazać tylko wybrane części ciała i schować pozostałe. Możemy nawet zrobić zdjęcie smartfonem i przeanalizować to z dzieckiem

         

        Po zaproponowaniu maluchowi kilku zabaw najlepiej je zostawić sam na sam z kartonem- na pewno coś ciekawego wymyśli 🙂 🙂

         

         

         

         

         

        ŚWIADOMOŚĆ WŁASNEGO CIAŁA

         

        Nasze ciało i jego granice czujemy dzięki receptorom dotyku (czucia powierzchniowego), znajdującym się w skórze, ale również dzięki receptorom czucia ułożenia oraz ruchu (czucia głębokiego)

         

        SCHEMAT CIAŁA

        To zdolność czucia ciała      

        i ruchów przez nie wykonywanych oraz przestrzeni, jaką zajmuje. Jeżeli dziecko nie ma problemów z odczuwaniem swojego ciała to w każdej chwili wie, gdzie się znajduje, jak się czuje, jak ułożone są jego ręce i nogi, jakie wykonują ruchy.

         

        Kiedy dziecko osiąga odpowiedni poziom rozwoju schematu ciała, wtedy może coraz łatwiej wykonywać różne czynności z własnej woli, przez naśladowanie  czy na polecenie słowne.