Grupa X

  Poznalismy do tej pory następujące literki:

A, U O, M, T, D, L, E, G, Y, C, K, P, Ł, S

 

 

Jak rodzic może pomóc swemu dziecku w opanowaniu trudnej sztuki czytania?

 

 

 

Czytamy zawsze i wszędzie

Postarajmy się uczynić czytanie stałym elementem naszego dnia. Czytamy na głos wszystko: menu w restauracji, napisy na banerach, ulotki w aptekach, etykiety na produktach w sklepie, prognozę pogody, program telewizyjny. Czytaj dziecku, a potem zachęcaj je do samodzielnej zabawy ze słowami. Tekst do lektury znajdziemy wszędzie – w autobusie, na przystanku, w supermarkecie itd. Oczywiście treść nie musi być odpowiednia dla kilkulatka. Upewnij się, że w wolnych chwilach, twoja pociecha zawsze ma pod ręką coś do czytania, na przykład podczas oczekiwania na wizytę w przychodni lekarskiej.

Czyta mama, czyta tata

Jeżeli maluch od najwcześniejszych lat widzi, iż rodzic bez mała codziennie poświęca choć pół godziny na ciche czytanie, będzie go naśladował. Jednym słowem najlepszą inspiracją do sięgania po tekst pisany, jest przykład rodziców. Pamiętajmy, że zaledwie 15 minut codziennej praktyki wystarczy, by nasza pociecha poprawiła płynność czytania.

Etapy rozwoju umiejętności czytania

Warto znać fazy rozwoju umiejętności czytania, oczekiwane w kolejnych etapach edukacji, by na bieżąco śledzić postępy i szybko zauważyć problemy naszego dziecka.
Sprawdzaj, czy dziecko rozpoznaje symbole graficzne, zapis liter, słów, prawidłowo odczytuje wyrazy (nie myli głosek, nie skraca grup spółgłoskowych itp.). Rozpoznaje i rozumie słowa oraz treść tego, co czyta. Warto przy okazji podkreślić, że czytanie polega na „spostrzeganiu i wyrażaniu znaków graficznych; rozumieniu treści tekstu; włączaniu znaczenia odbieranych symboli do posiadanego doświadczenia”.

Zabawa w czytanie

Aby pomóc dzieciom w doskonaleniu umiejętności czytania, warto do nauki włączyć element zabawy. Korzystaj z podręczników, programów komputerowych, gier, układanek, puzzli i innych materiałów edukacyjnych dostępnych w sklepach lub przygotowanych samodzielnie.

Kiedy dziecko ma trudności z czytaniem

Jeśli dziecko ma problem z czytaniem, proponuj mu łatwe teksty do lektury. Szukaj książek z ograniczoną liczbą trudnych wyrazów, podzielonych na krótkie podrozdziały, wyróżnione podtytułami, które wyraźnie mówią o czym będzie mowa w dalszej części opowiadania. Zwróć uwagę na zdania – ważne, by charakteryzowały się prostą składnią. Dużą pomocą są ilustracje – jasne i podkreślające wydarzenia oraz opisy. Poproś dziecko o streszczenie krótkiego fragment – co się wydarzyło? Kto był bohaterem? Jakie informacje są najważniejsze w przeczytanym opowiadaniu? Pomóż dziecku je odnaleźć w tekście. Zadawaj pytania pomocnicze, nawet bardzo szczegółowe. Pozwól mu czytać wolniej i nie poganiaj. Warto podkreślić, że słabiej czytające dzieci potrzebują zdecydowanie więcej pomocy ze strony rodzica, niż te, które dobrze sobie radzą. Zadawanie pytań, zwracanie uwagi na trudne słowa, wyjaśnianie niezrozumiałych – to konieczne działania, by pomóc twojej córeczce czy synkowi rozwinąć niełatwą umiejętność.

Wzrastanie w kulturze czytania w domu, w otoczeniu książek, czasopism i gazet, ma ogromne znaczenie dla przyszłego rozwoju umiejętności czytania. Ponadto, wyniki badań świadczą, iż czytanie na głos nie wystarcza. Warto, by rodzice zachęcali dzieci do samodzielnego, głośnego czytania i świadomie przekazywali swoim dzieciom określone metody doskonalenia umiejętności czytania. Wczesne zajęcia z czytania w domu dają dzieciom podstawę nauki czytania w szkole. W późniejszym okresie, czytanie w czasie wolnym i dla przyjemności doskonali te umiejętności. Jednym słowem: częste ćwiczenie czytania poprawia umiejętność czytania, doskonali rozumienie i zwiększa motywacja do systematycznego sięgania po lekturę.

Praktyczne wskazówki „przed szkołą” dla rodziców dzieci sześcioletnich i siedmioletnich

W zdobywaniu różnorodnych umiejętności potrzebnych w szkole mogą dziecku pomóc  przede wszystkim najbliżsi.

Nie trzeba specjalnego nakładu czasu ani środków finansowych, wystarczy czas, który spędzimy razem                                            

z dzieckiem, trochę pomysłowości i wykorzystanie naturalnych sytuacji, jakie zdarzają się codziennie

w każdej rodzinie i w jej otoczeniu. Najodpowiedniejszym momentem na takie „rozwojowe wzmocnienie”

jest czas wolny, który dziecko spędza razem z rodzicami.

 

Jak wzmocnić samodzielność i zaradność dziecka?

• należy włączać dziecko w prace domowe i wykonywać je wspólnie z zastosowaniem „podziału pracy”, jednak bez wyręczania – dzieci bardzo lubią czuć się potrzebne, być traktowane poważnie, wówczas chętnie angażują się w różne prace i działania w domu czy wokół niego;
• należy rozmawiać z dzieckiem w trakcie wykonywania różnych prac domowych – jest to znakomita okazja do lepszego poznania swego dziecka, tego, jak myśli, co już wie i umie, to także naturalna okazja do wyrażenia  swojego zadowolenia z posiadanych przez nie wiadomości, umiejętności;
• należy pozostawić dziecku pole do własnych pomysłów oraz zachęcać je do tego – np. poprzez urządzenie swojego kącika czy pokoju, decyzje, co ma wisieć na tablicy korkowej nad biurkiem czy stolikiem do zabaw i nauki, co będzie rosło na grządce wyznaczonej w ogrodzie;
• należy nawiązywać kontakty z rodzicami kolegów i koleżanek z przedszkola, szkoły czy najbliższej okolicy – można zaaranżować spotkanie, wspólny wyjazd lub wyjście do kina;
• należy zachęcać dziecko do dokonywania samodzielnych wyborów, stwarzając ku temu wiele okazji, należy rozmawiać o różnych możliwościach – np. przy kupowaniu ubrania, prezentu dla kogoś, wyborze książki.

 

       Jak rozwijać u dziecka ciekawość świata?

• należy tak często jak tylko się da zabierać dziecko w różne miejsca w bliższej i dalszej okolicy, aby poznawało różne instytucje i to, jak należy się w nich zachowywać – wyjścia do kina, teatru, banku, hipermarketu, galerii, metra, muzeum, szewca, fryzjera;
• poprzez podróżowanie wraz z dzieckiem do krewnych, znajomych – różnymi środkami lokomocji;
• można organizować wyprawy do księgarni, do biblioteki, poszukiwać razem różnych informacji w Internecie, wspólnie przeglądać i czytać książki, czasopisma, codzienne gazety- dostarcza to dziecku różnej wiedzy oraz uczy  koncentracji i wytrwałości, tzn. tego, że należy doczekać do końca jakiejś historii, finalizować podjęte działania;

 

     Jak kształtować postawę twórczą dziecka?

• poprzez zachęcanie dziecka do różnych form ekspresji takich jak: rysowanie, malowanie, lepienie, śpiew, taniec, grę na instrumentach, robienie zdjęć itp.;
• poprzez opowiadanie dziecku różnych historii, wymyślanie ich razem z dzieckiem, ilustrowanie ich samodzielnie wykonanymi rysunkami, gotowymi obrazkami lub zdjęciami, zapisywanie w komputerze, wydawanie w postaci „książeczek z domowej biblioteczki”, rozsyłanie mailem do znajomych i krewnych;
• poprzez zadawanie pytań typu „a jak można to zrobić inaczej?”, przy czytaniu czy opowiadaniu historyjek pytanie typu „a co było przedtem?”, „jak inaczej mogłoby się to skończyć?”;
• poprzez granie z dzieckiem w różne gry – planszowe, komputerowe, bawienie się w „gry językowe” – stosować rymowanki, wyliczanki, wymyślać nowe słowa;
• poprzez zachęcanie dziecka do niestandardowych pomysłów – np. dziś przygotujemy dla mamy niespodziankę, będzie cały obiad "na czerwono” lub wymyślanie nietypowych prezentów dla bliskich na święta czy oryginalnych opakowań wykonanych własnoręcznie przez dziecko.

 

       Jak rozwijać społeczne kompetencje dziecka?

• poprzez otwarcie się rodziny – utrzymywanie kontaktów z bliższymi i dalszymi krewnymi, zapraszanie ich do domu i odwiedzanie ich z dzieckiem;
• poprzez utrzymywanie kontaktów z sąsiadami i włączanie w nie dziecko, np. poprzez drobne wspólne prace wokół domu czy na działce;
• należy zadbać o to, by dziecko miało jak najwięcej kontaktów z innymi dziećmi, szczególnie gdy jest jedynakiem – chodzi nie tylko o kontakty z rówieśnikami, ale także z dziećmi młodszymi (uczy się opiekowania) i starszymi (uczy się podporządkowywania, ale i „walki o swoje”);
• należy uczyć dzieci, głównie na własnym przykładzie, różnych form nawiązywania i podtrzymywania kontaktów – rozmowy przez telefon codziennie z chorym dziadkiem, wysyłanie maili, rozmowy z wykorzystaniem skype’a, pisanie listów, kartek czy robienie laurek na rodzinne uroczystości.